Rodzic, który wybierze się z dzieckiem do 10 roku życia na wyprawę rowerową nie może jechać z nim drogą dla rowerów. Rodzic, który wybierze się z tym samym dzieckiem, lecz po jego 10. urodzinach, w ogóle nie może wybrać się na rower, jeżeli dziecko nie uzyska uprawnień w postaci karty rowerowej. Tymczasem rodzic nie musi mieć żadnych uprawnień do poruszania się rowerem.
SKĄD TO 10 LAT
Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 18 ustawy Prawo o ruchu drogowym dziecko w wieku do 10 lat kierujące rowerem pod opieką osoby dorosłej, uznaje się za pieszego. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 10 ustawy o kierujących pojazdami, 10 lat to minimalny wiek do kierowania rowerem. Dodatkowo, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami, dokumentem stwierdzającym posiadanie uprawnienia do kierowania rowerem, wózkiem rowerowym, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego jest karta rowerowa lub prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T – w przypadku osób, które nie ukończyły 18 lat.
Ustawa o kierujących pojazdami określa w art. 3. ust. 1 – 3, jakie warunki musi spełnić osoba, aby w ogóle mogła ona kierować pojazdem. Przede wszystkim kierującym pojazdem może być osoba, która osiągnęła wymagany wiek i jest sprawna pod względem fizycznym i psychicznym oraz spełnia jeden z następujących warunków:
1) posiada umiejętność kierowania pojazdem w sposób niezagrażający bezpieczeństwu, nieutrudniający ruchu drogowego i nienarażający kogokolwiek na szkodę oraz odpowiedni dokument stwierdzający posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdem;
2) odbywa w ramach szkolenia naukę jazdy;
3) zdaje egzamin państwowy.
ROWERZYSTA TO NIE PIESZY
Zgodnie z art. 11. ust. 1 ustawy prawo o ruchu drogowym, pieszy jest obowiązany korzystać z drogi dla pieszych lub drogi dla pieszych i rowerów, a w razie ich braku – z pobocza. Jeżeli nie ma pobocza lub czasowo nie można z niego korzystać, pieszy może korzystać z jezdni, pod warunkiem zajmowania miejsca jak najbliżej jej krawędzi i ustępowania miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi. Artykuł 33. ust. 1 ustawy prawo o ruchu drogowym wskazuje, że kierujący rowerem lub hulajnogą elektryczną jest obowiązany korzystać z drogi dla rowerów, drogi dla pieszych i rowerów lub pasa ruchu dla rowerów, jeżeli są one wyznaczone dla kierunku, w którym się porusza lub zamierza skręcić. Kierujący rowerem lub hulajnogą elektryczną, korzystając z drogi dla pieszych i rowerów, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustępować pierwszeństwa pieszemu.
I CO?
Jeżeli dziecko do 10 roku życia to pieszy, to zgodnie z przytoczonym dosłownie definicjami, nie może poruszać się rowerem drogą dla rowerów. Jeżeli dziecko nie ma karty rowerowej, nie może rowerem poruszać się w ogóle. I co z tego? Ustawodawca podszedł do tego dość poważnie. Jak stanowi art. 94 § 1a Kodeksu wykroczeń kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu prowadzi pojazd inny niż mechaniczny, nie mając do tego uprawnienia, podlega karze nagany albo karze grzywny do 1500 złotych. Gorzej, jeżeli dziecko poruszające się na rowerze weźmie udział w zdarzeniu drogowym, adwokat drugiej strony zapyta „czy dziecko miało uprawnienia do kierowania rowerem?”. Jeżeli nie…
C13 | C16
Zarządcy dróg dostrzegli ten zonk. Coraz więcej dróg dla rowerów i dróg dla pieszych to wspólna przestrzeń. Coraz częściej możemy dostrzec albo tablicę „dopuszcza się ruch pieszych” pod znakiem C13 [droga dla rowerów] albo tablicę „podpuszcza się ruch rowerów” pod znakiem C16 [droga dla pieszych] albo w przypadku nowych inwestycji znak C13 i C16 na jednej tarczy [droga dla pieszych i rowerów], droga jest wspólną przestrzenią dla pieszych i rowerów. Po co? By rodzic z dzieckiem mogli legalnie wybrać się na rower…
WYCHOWANIE KOMUNIKACYJNE
To dość długi, ale ważny wstęp do dalszych tekstów o wychowaniu komunikacyjnym, o czym w następnych dniach.
